سلام دوستان.
کم کم داریم به ساعت های پایانی سال 93 نزدیک میشیم.
خلاصه به هر طریقی بود امسال هم داره تموم میشه و خیلیا توی این سال پولشون دو برابر شده. خیلیا جیبشون خالی شده. خیلیا هرچقدر تلاش کردن به نتیجه ای نرسیدن و فقط دور خودشون چرخیدن. خیلیا به دست آوردن و خیلیا هم از دست دادن.
توی این روزا مردم از هر فرصتی استفاده میکنن تا به خرید برن و لباس و وسایل نو و جدید بخرن و سالشون رو با شادی شروع کنن. همین که مردم ما خوشحال هستن و دلشون خوشه یک دنیا ارزش داره. ولی...
هر انسانی وهر ایرانی باید همیشه و مخصوصا توی این روزا به یاد اون بیچاره هایی که نون شب ندارن و لباس چند سال پیش تنشونه باشن. ایران زمانی ایران میشه که توی سختیا و مشکلات هوای هم رو داشته باشه.
خیلی از پدرا این روزا تمام فکر و ذکرشون اینه که ای کاش حداقل پول لباس عید بچه شون رو داشته باشن. خیلی از پدرا توی این روزا جذبه و قدرتی که یه پدر داره رو به خاطر پول نداشتن از دست میدن چون پیش بچه هاشون سرافکنده میشن.
خیلی از خانواده ها هم الان توی بیمارستان و بالای سر مریضشون عید رو جشن میگیرن. خیلی ها هم به جای چیدن سفره عید رنگارنگ، باید سفره عید رو با ربان و لباس سیاه سر قبر عزیزشون بچینن.
بیاید بین این همه خوشی و شادی که داریم یکم به این مردم فکر کنیم که واقعا الان به هممون نیاز دارن. کار زیادی از ما بر نمیاد. ولی حداقل میتونیم این لخظات آخر سال دعا کنیم که انشالله همه مردم ایران، عید رو توی خونه هاشون و با خانواده، با یه سفره عید رنگارنگ و لباسای نو و جدید جشن بگیرن.
آمین
سال خوشی برای همتون آرزو میکنم.
یا حق.
